| ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ | | ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ | ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ
Κατά τη διάρκεια της διερεύνησης των αιτιών υπογονιμότητας θα πρέπει να κινούμαστε βήμα βήμα και στα δύο φύλα.
ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ
Ιστορικό:
Ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δίνεται στο ιστορικό. Μεγάλη σημασία έχουν πληροφορίες όπως η παρουσία στο ατομικό ιστορικό λοιμώξεων όπως η παρωτίτιδα και η φυματίωση, τραύματος στα γεννητικά όργανα, εγχειρήσεων ή άλλων παθήσεων, έκθεσης σε ακτινοβολία ή φάρμακα. Θα πρέπει να διερευνώνται οι συνήθειες του ανδρός (κάπνισμα, αλκοόλ, χρήση ουσιών) όπως και το ιστορικό ενήβωσης αλλά και διαταραχές λίμπιντο ή εκσπερμάτισης.
Κλινική εξέταση:
Δεν θα πρέπει να παραλείπεται η λεπτομερής κλινική εξέταση του άνδρα που μπορεί να δώσει χρήσιμες πληροφορίες. Σωματική διάπλαση, βάρος, τριχοφυΐα, εκτίμηση έξω γεννητικών οργάνων και όρχεων θα πρέπει να εκτιμώνται με επιμέλεια.
Σπερμοδιάγραμμα:
Αποτελεί τη βασικότερη εξέταση στην εκτίμηση της ανδρικής υπογονιμότητας. Δεδομένου ότι τα χαρακτηριστικά του σπέρματος δεν είναι σταθερά αλλά μεταβάλλονται, επιβάλλεται, πριν εξαχθεί οποιοδήποτε τελικό αποτέλεσμα να προηγηθούν 2 τουλάχιστον σπερμοδιαγράμματα με μεσοδιάστημα 2-3 μήνες. Η βιοχημική εκτίμηση και η καλλιέργεια του σπέρματος είναι επίσης χρησιμες.
Υπερηχογραφικός έλεγχος:
Η υπερηχογραφική εκτίμηση των γεννητικών οργάνων και η μελέτη ροής των σπερματικών αγγείων συμβάλλουν στη διερεύνηση της ανδρικής υπογονιμότητας.
Ορμονολογικόςέλεγχος:
Αυτός ο έλεγχος καθίσταται πολλές φορές απαραίτητος στη διερεύνηση της ανδρικής υπογονιμότητας. Ελεγχονται τα επίπεδα των ορμονών FSH,LH,TSH,PRL οι παθολογικές τιμές των οποίων συνδέονται με διάφορα νοσήματα και κατευθύνουν την διαγνωστική σκέψη προς κάποια κατεύθυνση.
Γενετικός έλεγχος:
Μέσω του ελέγχου αυτού αποσαφηνίζεται αν υπάρχουν γενετικά νοσήματα που να συσχετίζονται με μειωμένη γονιμότητα.
ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ
Ιστορικό:
Το αναλυτικό ιστορικό είναι πρωταρχικής σημασίας και θα πρέπει να λαμβάνεται με ιδιαίτερη επιμέλεια. Σημαντικά σημεία του είναι:
Κλινική εξέταση:
Μετά από τη λήψη του λεπτομερούς ιστορικού θα πρέπει να ακολουθεί μια επιμελής εξέταση. Η εξέταση αυτή θα πρέπει εκτός από το αμιγώς γυναικολογικό σκέλος ( επισκόπηση τραχήλου, αμφιχειρη γυναικολογική εξέταση, υπερηχογράφημα έσω γεννητικών οργάνων), να περιλαμβάνει και μια αναλυτική εξέταση όλων των συστημάτων που μπορεί να δώσει πληροφορίες για την ύπαρξη νοσημάτων που μπορεί να επηρεάζουν τη γυναικεία γονιμότητα.
Ορμονικός έλεγχος:
Πρόκειται για συγκεκριμένες αιματολογικές εξετάσεις οι οποίες είναι καλό να γίνονται κατά την 2η-5η ημέρα του κύκλου και δίνουν πληροφορίες σχετικά με παθήσεις που επηρεάζουν την γονιμότητα όπως και για την ποσοτική επάρκεια των ωοθηκών σε ωοθυλάκια.
Υστεροσαλπιγγογραφία:
Δεδομένου ότι ένας από τους συχνότερους παράγοντες υπογονιμότητας είναι ο σαλπιγγικός παράγοντας, μια εξαιρετικά χρήσιμη διαγνωστική εξέταση είναι η ύστεροσαλπιγγογραφία. Με την εξέταση αυτή, μετά από την έγχυση μιας σκιαγραφικής ουσίας από τον τράχηλο της μήτρας καταγράφεται η βατότητα των σαλπίγγων και τυχόν ανατομικά προβλήματα της μήτρας.
Ενδοσκοπικές τεχνικές (υστεροσκόπηση – λαπαροσκόπηση):
Οι εξετάσεις αυτές γίνονται επι ενδείξεων προκειμένου να διερευνηθεί το εσωτερικό της μήτρας αλλά και της περιτοναϊκής κοιλότητας και να αντιμετωπιστούν διάφορες παθολογικές καταστάσεις που μπορεί να σχετίζονται με την υπογονιμότητα.