ΛΕΙΟΜΥΩΜΑΤΑ

Τα ινομυώματα (ή λειομυώματα) αποτελούν καλοήθεις όγκους που εντοπίζονται στον μυϊκό χιτώνα του τοιχώματος της μήτρας (μυομήτριο). Απαρτίζονται από διογκωμένες λείες μυϊκές ίνες και ινώδη συνδετικό ιστό Η διάμετρός τους μπορεί να είναι μικρότερη από ένα εκατοστό, οπότε και ονομάζονται πυρήνες ινομυωμάτων, συνήθως όμως κυμαίνεται από ένα μέχρι και 15 εκατοστά, ενώ το βάρος τους κυμαίνεται μεταξύ μερικών γραμμαρίων έως και κάποιων κιλών σε ακραίες περιπτώσεις πολλαπλών ινομυωμάτων. Σε περίπτωση που πρόκειται για μεγάλου μεγέθους ινομυώματα, πολλές φορές μπορούν να ψηλαφηθούν ακόμη και από την ίδια την ασθενή μέσω του κοιλιακού τοιχώματος.
Περίπου 20-40% των γυναικών θα διαγνωστούν με ινομύωμα αλλά μόνο ένα μικρό ποσοστό εκδηλώνει συμπτώματα και χρήζει θεραπείας.
Τα ινομυώματα, ειδικά πριν την ανάπτυξή τους, μπορεί να μην προκαλούν συμπτώματα και πολλές φορές να ανακαλύπτονται τυχαία κατά τη γυναικολογική εξέταση. Η βαρύτητα των συμπτωμάτων όταν εμφανιστούν εξαρτάται από τη θέση και το μέγεθος της βλάβης.
Το συνηθέστερο σύμπτωμα είναι η αυξημένη απώλεια αίματος κατά τη διάρκεια της περιόδου όταν τα ινομυώματα εντοπίζονται σε θέση που να επηρεάζει την αρχιτεκτονική του ενδομήτριου. Άλλα πιθανά συμπτώματα είναι ο πόνος κατά την περίοδο ή τη σεξουαλική επαφή, καθώς και μια βαθιά ενόχληση ή αίσθημα βάρους στο κάτω μέρος της κοιλιάς και της πλάτης.
Σε ορισμένες περιπτώσεις αν το ινομύωμα είναι πολύ μεγάλο, μπορεί να προκαλέσει συχνουρία ή δυσκοιλιότητα λόγω πίεσης των παρακείμενων οργάνων όπως το έντερο ή η ουροδόχος κύστη.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τα ινομυώματα συχνά γίνονται αιτία αποβολής, αιμορραγίας ή πρόωρου τοκετού, ενώ έχουν την τάση να αυξάνουν σε μέγεθος λόγω της περίσσειας οιστρογόνων σε αυτή την περίοδο της ζωής της γυναίκας. Τα οιστρογόνα αποτελούν πρακτικά την τροφή των λειομυωμάτων.
Τα ινομυώματα διακρίνονται σε υποορογόνια, εντοτοιχωματικά και υποβλεννογόνια ανάλογα με τη θέση εντόπισης τους ως προς το τοίχωμα της μήτρας ενώ υπάρχουν και άλλες κατατάξεις με βάση διαφορετικά κριτήρια.
Η διάγνωση των ινομυωμάτων γίνεται με υπερήχους, με αξονική ή και με μαγνητική τομογραφία. Ιδιαίτερα η μαγνητική τομογραφία είναι αυτή που θα βοηθήσει στη διαφορική διάγνωση των ινομυωμάτων από τα σαρκώματα τα οποία είναι σπάνια μεν αλλά ιδιαιτέρως κακοήθη νεοπλάσματα της μήτρας
Η θεραπεία των ινομυωμάτων περιλαμβάνει πολλές επιλογές, καλό είναι ωστόσο να εξατομικεύεται ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της κάθε γυναίκας. Η θεραπεία θα μπορούσε να περιλαμβάνει από φαρμακευτική αγωγή (διαφόρων ειδών σχήματα εφαρμόζονται), μέχρι και την χειρουργική αφαίρεση είτε των ινομυωμάτων μεμονωμένα είτε του συνόλου της μήτρας ή και συνδυασμό των 2 παραπάνω θεραπειών.
Σε ορισμένες περιπτώσεις όταν η συμπτωματολογία δεν είναι έντονη αρκεί η παρακολούθηση τους με τακτικό υπερηχογραφικό έλεγχο δεδομένου ότι μετα την εμμηνόπαυση έχουν την τάση να υποστρέφουν λόγω της παρατηρούμενης ένδειας οιστρογόνων.
Υπάρχουν και νεότερες μέθοδοι θεραπείας όπως ο εμβολισμός των μητριαίων αρτηριών που εφαρμόζονται κατά περίσταση.